نخستین گوساله گوزن زرد ایرانی در سالجاری در تاریخ 21 فروردین 1388 در پناهگاه حیات وحش دشت ناز ساری بدنیا آمد.

به گزارش شمال نیوز به نقل از روابط عمومی اداره کل حفاظت از محیط زیست مازندران ،گوزن زرد ایرانی Persian Fallow Deer که گاهی نیز به جهت پراکنش آن در منطقه بین النهرین Mesapotamian Fallow Deer نیز نامیده می شود ؛نادرترین گونه گوزن و از نظر جثه دومین آن بعد از گوزن قرمز در ایران و منطقه مدیترانه است.

شاخ فقط در جنس نر گوزن دیده می شود و هر ساله در ماه اسفند از محل قاعده می افتد و مجدداً در مرداد ماه و زمانی که آغاز فصل جفتگیری و جدال می باشد به رشد کامل خود می رسد .

اندازه شاخ در گوزن زرد به میزان قابل توجه ای کوتاه تر از گوزن قرمز است.

وزن گوزن زرد از 70 تا 180 کیلوگرم بسته به جنس و سن و سال آن متغیر است و عموماً از سرشاخه های گونه های مختلف درختچه ای و درختی استفاده می کنند و همین طور تغذیه و چرا از گیاهان علفی و قارچ ها و خزه ها نیز در رژیم غذایی گوزنها قرار دارد.

دوران فعالیتهای جنسی و جفتگیری معمولاً از اواسط مرداد تا اواسط شهریور در گوزنهای زرد اتفاق می افتد و با جدال و در گیری های سختی در بین جنس نر همراه می باشدکه گاهی به زخمی و حتی مرگ آنها منجر می گردد.

دوران آبستنی تقریباً 8 ماه است و گوساله ها بتدریج از اواخر فروردین شروع و گاهی تا خرداد به تاخیر می افتد و معمولاً یک گوساله بدنیا می آورند.

گوزن زرد که در سال 1950 احتمال می رفت که به طور کامل منقرض شود در سال 1957 تعدادی از آنها در میان جنگلهای حاشیه رودخانه کرخه و دز در خوزستان مشاهده و پس از زنده گیری برنامه تکثیر و احیاء نسل آن از همان زمان در دشت ناز ساری آغاز شد.

پس از حدود پنجاه سال و با موفقیت آمیز بودن فعالیت های تکثیر و احیاء نسل آن و معرفی به سایر نواحی مناسب زیستی محدوده پراکنش آن در کشور به 9 استان رسیده است .

گفتنی است طی سالهای 86-85 مجموعاً 42 راس گوزن زرد ایرانی از دشت ناز ساری به چهار استان یزد ، گیلان ، خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد من